ครอบครัวกาการินที่เหลือเชื่อว่าลูกคนโตสองคนเสียชีวิตแล้ว และยูริป่วยด้วย ความเศร้าโศกและความหิวโหย นอกจากนี้เขายังถูกทุบตีเพราะปฏิเสธที่จะทำงานให้กับกองกำลังเยอรมันและใช้เวลาที่เหลือของสงครามที่โรงพยาบาลในฐานะผู้ป่วยและต่อมาก็เป็นระเบียบเรียบร้อย แม่ของเขาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในช่วงเวลาเดียวกัน หลังจากที่ทหารเยอรมันใช้เคียวแทงขาของเธอ เมื่อฝ่ายเยอรมันถูกส่งออกจากเมืองคลูชีโนในวันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2487 ยูริได้ช่วยกองทัพแดงค้นหาทุ่นระเบิดที่กองทัพเยอรมันกำลังหลบหนีฝังไว้บนถนน นักบินอวกาศ การศึกษาและอาชีพเริ่มต้น ในปีพ. ศ. 2489 ครอบครัวย้ายไปที่ Gzhatsk ซึ่งกาการินยังคงศึกษาต่อ ยูริและบอริสได้เข้าเรียนที่โรงเรียนร้างที่สร้างขึ้นในเมืองและดำเนินการโดยหญิงสาวที่อาสาเป็นครู พวกเขาเรียนรู้ที่จะอ่านโดยใช้คู่มือทางทหารของโซเวียตที่ถูกทิ้ง อดีตนักบินโซเวียตเข้าร่วมโรงเรียนเพื่อสอนคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์[15]วิชาโปรดของยูริ ยูริยังเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเด็กที่สร้างเครื่องบินจำลอง เขาหลงใหลในเครื่องบินตั้งแต่อายุยังน้อย และความสนใจในเครื่องบินของเขาก็เพิ่มขึ้นหลังจาก เครื่องบินขับไล่ Yakovlevตกที่เมือง Klushino ในช่วงสงคราม [16]