กระทิงอายุแปดปีขึ้นไปเดินทางไกลถึง 20 กม. ต่อวันเพื่อมองหาวัวที่ร้อนจัด ( เป็นสัด ) ผู้ชายที่อายุน้อยกว่าใช้เวลาหลายปีในกลุ่มปริญญาตรีซึ่งพวกเขามีส่วนร่วมในการ "กอดคอ" การปะทะกันของศีรษะจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งทำให้เกิดความเสียหายเล็กน้อย และต่อมามีการสะสมของกระดูกบริเวณเขา ดวงตา และด้านหลังศีรษะ ก้อนเนื้อก้อนเดียวผุดขึ้นจากหว่างตา การสะสมของกระดูกยังคงดำเนินต่อไปตลอดชีวิต ส่งผลให้กะโหลกศีรษะมีน้ำหนัก 30 กก. การผูกคอยังสร้างลำดับชั้น ทางสังคม. ความรุนแรงบางครั้งเกิดขึ้นเมื่อวัวแก่สองตัวเข้าหาวัวที่เป็นสัด ข้อได้เปรียบของกะโหลกศีรษะที่หนักและมีปุ่มนูนจะปรากฏให้เห็นในไม่ช้า ด้วยการค้ำยันขาหน้า กระทิงจะแกว่งคอและกระโหลกศีรษะเข้าหากันโดยเล็งไปที่ส่วนล่าง มีหลายครั้งที่วัวกระทิงกระเด็นออกจากเท้าหรือหมดสติ ภาพวาด ยีราฟ ปรากฏบนสุสานอียิปต์ยุคแรก เช่นเดียวกับทุกวันนี้ หางของยีราฟได้รับการยกย่องว่าเป็นขนกระจุกยาวที่แข็งแรงซึ่งใช้ทอเข็มขัดและเครื่องประดับ ในศตวรรษที่ 13 แอฟริกาตะวันออกมีการค้าขายหนังสัตว์ ในช่วงศตวรรษที่ 19 และ 20 การล่ามากเกินไป การทำลายที่อยู่อาศัย และ โรคระบาดจากไรเดอร์เพสท์ที่ปศุสัตว์ยุโรปแนะนำทำให้ยีราฟเหลือน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของระยะเดิม ปัจจุบันยีราฟมีจำนวนมากในประเทศแอฟริกาตะวันออกและในเขตสงวนบางแห่งของแอฟริกาตอนใต้ซึ่งพวกมันได้พักฟื้นบ้างแล้ว ยีราฟเหนือสายพันธุ์ย่อยของแอฟริกาตะวันตกถูกลดจำนวนลงจนเหลือเพียงกลุ่มเล็กๆในไนเจอร์