อนุภาคพลังงานจำนวนมากเหล่านี้เกิดขึ้นเป็น พายุ เป็นระยะๆ โดยมีการเตือนเพียงเล็กน้อย และเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต่อมนุษย์ ธรรมชาติช่วยปกป้องโลกด้วยการมี ฟองแม่เหล็ก ขนาดยักษ์รอบดาวเคราะห์ที่เรียกว่าแมกนีโตสเฟียร์ นักบินอวกาศอพอลโลในทศวรรษที่ 1960 และ 70 ที่เดินบนดวงจันทร์เป็นมนุษย์กลุ่มเดียวที่ได้เดินทางไกลกว่า สนามพลัง ตามธรรมชาติของโลก ซึ่งก็คือสนามแม่เหล็กโลก ยานอวกาศ ด้วยการเดินทางทั่วไปในภารกิจอพอลโลซึ่งกินเวลาเพียง 8 วัน จึงเป็นไปได้ที่จะพลาดการเผชิญหน้ากับพายุดังกล่าว อย่างไรก็ตาม การเดินทางไปยังดาวอังคารจะใช้เวลาประมาณ 18 เดือน ซึ่งในช่วงเวลานั้นเกือบจะแน่นอนว่านักบินอวกาศจะถูก พายุสุริยะ ดังกล่าวห่อหุ้มไว้