กลไกหลักที่ส่งผลให้เกิดการสร้างภูมิต้านทานผิดปกตินั้นยังไม่เป็นที่เข้าใจ และน่าจะเกี่ยวข้องกับส่วนผสมของปัจจัยที่จูงใจทางพันธุกรรมและอิทธิพลภายนอก ซึ่งส่งผลให้เกิดการสลายความทนทานของภูมิคุ้มกันต่อแอนติเจนในตัวเองดังกล่าวข้างต้น สูญเสียสมดุลระหว่างเซลล์เม็ดเลือดขาวที่มีปฏิกิริยาอัตโนมัติและเซลล์เม็ดเลือดขาวควบคุม . ปัจจัยเสี่ยงบางอย่างที่เป็นที่รู้จัก ได้แก่ ชนิดย่อย HLA-DQβ1*0301 และปัจจัยต่างๆ ที่อาจมีบทบาทอุปนัย อำนวยความสะดวก หรือมีส่วนร่วม สิ่งเหล่านี้รวมถึงการติดเชื้อ (เช่น CMV, Hep C, HHV-6 EBV, Pylori และ Toxoplasmosis) ยาทางกายภาพ และยาบางชนิด (ยาที่มีกลุ่มซัลไฟด์ริล เช่น เพนิซิลลินและฟูโรเซไมด์ ยาที่มีฟีนอลริง ไซโคโทรปิกส์ เช่น แอสไพรินและเซฟาโลสปอริน เช่นเดียวกับ TNF-alpha blockers) แม้ว่าสิ่งสำคัญคือต้องคำนึงถึงปัจจัยต่างๆ เหล่านี้9 ]. นอกจากนี้ยังแนะนำให้เชื่อมโยงกับโรคอัลไซเมอร์ โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง การขาดวิตามินดี และการเกิดลิ่มเลือด [ 10 ] เป็นเวลานานที่สุดที่พื้นฐานนี้ช่วยให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น ในขณะที่องค์ประกอบที่ซับซ้อนมากขึ้นที่สนับสนุนวงออร์เคสตราที่ปลุกเร้านี้ยังคงเข้าใจยาก